Sometimes I like to imagine that my life (and consequently the life of other's that's entagled with mine) is a musical. A bit lame -and especially coming out of the mouth of a person who really detests The Sound of Music (perdoname Julie Andrews). Τη φαντάζομαι όμως κάπως σαν ένα επεισόδιο της BTVS (Buffy: The Vampire Slayer), το οποίο ήταν όλο γυρισμένο in a musical twist. It was REALLY refreshing. There you had, the good (and bad to the bone) old same characters, just dancing and singing!
Well, today it's one of those times for me. And this is how my break up would have been, if we were living in a musical. GREEK version this time -είπα να μην το περιπλέξω ιδιαίτερα and so I kept it simple. Σημειωτέον ότι το παρόν μιούζικαλ είναι πάσης φύσεως υποκειμενικό και δημιουργήθηκε από τη σκοπιά της αφηγήτριας. Ορισμένοι από τους διαλόγους δεν είναι φανταστικοί και αρκετά κομμάτια έτυχαν τροποποίησης ούτως ώστε να μην έχουν explicit content. Ακόμα, αν το studio budget δεν ήταν τόσο φειδωλό, τα οπτικά αποτελέσματα των videoclips θα είχαν καλύτερη χροιά.
And let the show begin!
ΕΓΩ: Θέλω να μου πεις τι μας ενώνει εμάς τους δυο
Πάντα ψάχνω για να βρω λες και ψάχνω θησαυρό
Στα χαμένα εδάφη ανακαλύπτω διαφορές.
ΑΥΤΟΣ: Δε μ’ αγαπάς, δε μου μιλάς δε με κοιτάς.
ΕΓΩ: Ξέχασες, πως μου μίλαγες το ξέχασες πως με φίλαγες και πέταξες μια ολόκληρη ζωή.
ΑΥΤΟΣ: Γυρνάς και με πολιορκείς
Θέση διεκδικείς, στη καρδιά μου να μπεις
Μα σου το πα δε δουλεύει καλά
Χρόνια τώρα χτυπά αντικανονικά
Σενάρια πάλι ακούς, κυνηγάς τους χρησμούς
Κάνεις συνδυασμούς
Μην ψάχνεις για το νυφικό, θα σου κάνω κακό
Είμαι μούτρο μεγάλο
Θυμώνεις που δεν αντιδρώ
Με το παραμικρό, χάος δημιουργώ
Με φίλες σου πάλι τα λες
Οι αναλύσεις πολλές, πάλι ξύνεις ουλές
Μην κρίνεις για να μην κριθείς.
ΕΓΩ: Πέρασε μήνας δίχως να τα πούμε
Μα κατα τα άλλα έχουμε δεσμό
Όλο δεν έχεις χρόνο να βρεθούμε
Το θύμα στην υπόθεση είμαι εγώ.
ΑΥΤΟΣ: Και θα χαθώ από κοντά σου θα χαθώ
καπνός θα γίνω χώμα, χώμα και νερό
και θα χυθώ μες στα ποτάμια θα χυθώ
κοντά σου ούτε ένα, ούτ' ένα λεπτό.
ΕΓΩ: Σε βλέπω να φεύγεις
να παίρνεις μια μπλούζα, μια τσάντα στον ώμο.
Σε βλέπω να φεύγεις, κλείνεις την πόρτα, να βγαίνεις στο δρόμο.
Τριγύρω όλο φώτα, παντού στολισμένα, ο κόσμος γιορτάζει.
Απόψε η νύχτα, κεράκι που λιώνει και μέσα μου στάζει.
Με βλέπεις να φεύγω, να παίρνω δυο μάτια κλαμένα μαζί μου.
Με βλέπεις να φεύγω, να σφίγγω έναν κόμπο βαθιά στη φωνή μου.
Είσαι μακριά απ' την καρδιά μου πια.
Πόσα χιλιόμετρα απέχεις; Κι εγώ μακριά.
ΑΥΤΟΣ: Στην υγειά της αχάριστης που δεν άξιζε τόσο και μπορούσα για χάρη της την ζωή μου να δώσω. Στην υγειά της επόμενης που θα έχει αισθήματα. Στην υγειά της επόμενης που δεν ψάχνει για θύματα.
ΕΓΩ: Ήσουν αυταπάτη δυστυχώς , μα δες γυρνάει τώρα ο τροχός ευτυχώς. Σαν θεία δίκη δίκη στα σκαλιά μου ξενυχτάς μα δεν μου λείπεις λείπεις ναιιιι. Θες να με πάρεις πάρεις ως τα αστέρια για μια βόλτα ξανά. Λυπάμαι μα είναι αργά...
Σου εύχομαι να μάθεις να αγαπάς.
ΑΥΤΟΣ: Εγώ θα φύγω από σένα, μήπως σώσω τη ζωή μου. Τα φτερά μου τσακισμένα, ήσουν η καταστροφή μου. Σ' αφήνω τώρα στον επόμενο, τον άτυχο τον γκόμενο που θα 'ρθει στη ζωή σου. Είσαι γυναίκα επικίνδυνη, παραμονεύουν κίνδυνοι στο χάδι, στο φιλί σου.
ΕΓΩ: Απ΄τη ζωή μου είσαι απών, ε και λοιπόν. Δεν σταματάει η ζωή σε μια αγάπη. Απ΄τη ζωή μου είσαι απών, ε και λοιπόν. Τέρμα τα τόσα λάθη. Θέλω να πω την τελευταία λέξη. Τι έφταιξε μαζί σου δε θα ψάξω. Θέλω να κάνω ότι μου αρέσει και μέσα απ΄την καρδιά να το φωνάξω.
ΑΥΤΟΣ: Άλλη μια φορά θα σου το πω, όπου και να είσαι πάνω σου θα τρέμω, δυνατά θα φωνάζω σε μισώ. Τώρα σε μισώ γιατί δε μπορώ να σ'έχω. Πίστευα πως για μια ζωή θα μουν πάντα εκεί να σε περιμένω, μα ευτυχώς που είδα καθαρά πως ήταν όλα αυτά όνειρο καμένο.
ΕΓΩ: Θα'μαι αλλιώς, θα βγεις κι απ'το μυαλό μου για να'μαι εγώ ο εαυτός μου πια.
Θέλω να βγεις, να χαθείς κι όχι μέσα μου να ζεις. Πριν σε μισήσω, θα σ'αφήσω
γεια, πάω να ζήσω...
Βράδια κενά διψάω φιλί, γι'αυτό κερνάω ποτά και φλερτάρω πολύ.
Μ'όποιον κι αν βγω, τι ψάχνω να βρω αφού εσένα έχω χάσει.
Μα ας ξεχαστώ, κι ας μην σε ξεχνώ η ώρα να περνάει κάνω ό,τι μπορώ.
Θα'μαι αλλιώς, μαθαίνω διαρκώς. Λέω κι αυτό θα περάσει. Θα'μαι αλλιώς πιο δυνατή
με βαρέθηκα, βαρέθηκα.
ΑΥΤΟΣ: Μια σε έχω, μια σε χάνω κι όλο θέλεις παραπάνω. Σήμερα όμως είναι η μέρα που δεν πάει παραπέρα. Κλείνομαι και πια δεν έχω δύναμη να το ελέγξω. Το σκοτάδι που ΄χω κρύψει μ' αγκαλιάζει, με φωτίζει. Μια σε έχω, μια σε χάνω, όχι πια δε πάει άλλο. Πάλι πίσω με πηγαίνεις. Ένα δίνεις, δυο μου παίρνεις. Ίσως στα όρια να φτάσω, να τα χάσω, να ξεσπάσω. Τίποτα δεν έχει μείνει. Το κακό πια έχει γίνει.
ΕΓΩ: Μια ζωή εγώ δε ζούσα για μένα. Εγώ ζούσα για μας, μα εσύ, εσύ δε ζεις για κανένα
τον κανένα αγαπάς.
ΑΥΤΟΣ: Μη μου μιλάτε για κείνη. Δε θέλω να τη δω ξανά. Για πάντα έξω απ' τη ζωή μου να μείνει, τι κάνει δε μ' αφορά. Ούτε σαν σκέψη, ακόμα, δε θέλω απ' το μυαλό μου να περνά.
ΕΓΩ: Στη ζωή σου εγώ κομπάρσος
Που το βρίσκεις τόσο θράσος
Και σ' αυτούς που σ' αγαπάνε
Τη πλάτη σου γυρνάς
Μα τελειώνει η υπομονή μου
Θα σε βγάλω από απ' τη ζωή μου
Όμως πριν σ' εγκαταλείψω
Θέλω να σου πω
Ότι
Λυπάμαι για λογαριασμό σου
Και γι' αυτό το φέρσιμο σου
Ήξερες όσο κανένας πώς να με πληγώνεις και
Να κάνεις πάντα το δικό σου
Να κοιτάς τον εαυτό σου
Ν' αδιαφορείς για μένα
Και να προσπαθείς
Από εμένα ό,τι μπορέσεις
Να εκμεταλλευτείς.
ΑΥΤΟΣ: Κάτι μου λέει πως το τέλος μας λίγο πιο κάτω περιμένει.
Όλα τα λόγια πως χάθηκαν και μία λέξη απομένει που θα την πεις σε δυο λεπτά...
Κάτι μου λέει πως τελειώσαμε, κάτι μου λέει πως σε χάνω.
Κάτι μου λέει πως βιάζεσαι να πας μακριά.
Κάτι μου λέει με προσπέρασες, τόσο πολύ που δε σε φτάνω.
ΕΓΩ: Μου πήρες όσα ζήτησες και δε συζήτησες.
Μα όλα τα αμφισβήτησες και όλα τα ζητάς.
Γι' αυτό και ‘γω σε χώρισα, αναθεώρησα.
Γι' αυτό και σε τιμώρησα αλλού να τα χρωστάς.
ΑΥΤΟΣ: Δίνομαι, διχάζομαι τις ώρες μου μοιράζομαι με σκέψεις, μ' αναλύσεις που ποτέ δε φέρνουν λύσεις.
Πληρώνω, χρεώνομαι, αυτοσυγκεντρώνομαι, στ' αλήθεια πια δε θέλω εξηγήσεις.
Κλείνομαι, βυθίζομαι, τρέχω, χαραμίζομαι.
Κρατάω απ' όσα αγάπησα μεγάλες αποστάσεις.
Σφυρίζω, αποβάλλομαι σε μια οθόνη χάνομαι.
Γρίφοι οι πιο απλές μου αποφάσεις.
Τι ζητάς, τι θέλεις κάτι παραπάνω, σε κοιτώ και νιώθω το νιώθω σε χάνω.
Τι ζητάς, τι θέλεις κάτι παραπάνω, σε κοιτώ και νιώθω το νιώθω σε χάνω, το νιώθω σε χάνω.
ΕΓΩ: Αχ, να 'σουν αλλιώς.
Αλλιώς απ' ό,τι σε έχει φτιάξει ο Θεός.
Ο δρόμος της καρδιάς σου να 'ταν ανοιχτός, ναι, να 'σουν αλλιώς.
Στου έρωτα το τέλος να 'σουν ουρανός κι ο πόθος σου για μένα να 'ταν ζωντανός.
ΑΥΤΟΣ: Τι να σου πω για μένα, τι με ρωτάς κι εσύ.
Ερμητικά κλεισμένα είν’ όλα στη ψυχή.
Μου λες να τα ποντάρω όλα όσα έχω εγώ και εγώ άλλη μια ρισκάρω κι ας καταστραφώ.
Μη με κοιτάς μες στα μάτια, θα δεις μια αλήθεια κομμάτια, θα δεις και ό,τι σου κρύβω
και το πολύ και το λίγο.
ΕΓΩ: Αλλάζεις, αλλάζεις...
Αλλάζεις, αλλάζεις...
Μέρα τη μέρα και με τρομάζεις.
Σ' ένα τραγούδι θα κρύβεσαι με ίδιους στίχους ξανά.
Η νύχτα πάλι σε κέρδισε, σε χαιρετά.
ΑΥΤΟΣ: Αν μ΄αγαπάς θα περνάς το ίδιο δύσκολα με μένα.
ΕΓΩ: Μ' απογοήτευσες πολύ
Αλλιώς το είχα ονειρευτεί
για μας τους δύο
Έπεσα έξω δυστυχώς
Λάθος εκτίμηση εντελώς
Φταίω εγώ
Έκλαψα αμέτρητες βραδιές
μα πήρα απόφαση προχθές
Τέρμα ως εδώ
Σκουπίζοντας τα μάτια μου
μαζεύω τα κομμάτια μου
κι αποχωρώ
κι αποχωρώ.
