Κάποτε νιώθω σα μια παλιά ιστορία, σα να τον γνωρίζω από πολύ καιρό προηγουμένως, σα να ήμαστε και οι δύο πρωταγωνιστές μιας ασπρόμαυρης ταινίας.
Απόψε η νύχτα είναι περίεργη, παράξενα σκοτεινή αλλά το δωμάτιο μου είναι γεμάτο φως. Και έτσι ξαφνικά θυμήθηκα αυτό το τραγούδι. Ούτε καν νόμιζα ότι το ήξερα...
Ιστορία παλιά
που σου λέει ξανά σ' αγαπώ
τώρα πάω, πάω μακριά
Και ό,τι κι αν πεις
είναι αργά δε μετράει
σαν σπάσει η αγάπη
ξανά δεν κολλάει
Και ύστερα σκέφτομαι να πάω που? Όσο και να προσπάθησα να φύγω μακριά πάντα με τραβά πίσω η σκιά του σα μαγνήτης... Έτσι, 'αν φύγεις εσύ δεν υπάρχω κι εγώ'.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου