500 Days of Summer

'This is a story of boy meets girl. The boy, Tom Hansen of Margate, New Jersey, grew up believing that he'd never truly be happy until the day he met the one. This belief stemmed from early exposure to sad British pop music and a total mis-reading of the movie 'The Graduate'. The girl, Summer Finn of Shinnecock, Michigan, did not share this belief. Since the disintegration of her parent's marriage she'd only love two things. The first was her long dark hair. The second was how easily she could cut it off and not feel a thing. Tom meets Summer on January 8th. He knows almost immediately she is who he has been searching for. This is a story of boy meets girl, but you should know upfront, this is not a love story '.

Yap, I've watched the movie a couple of weeks back, but I haven't really thought much about it since Sunday that one of my best mates gor married. And I might as well name this post '1013 Days of Koinos Gnwstos'.

Lately, I feel that I'm bursting out of a massive energy of optimism, so gigantic that I just cant hold it down. Ofcourse, αυτό καταντά άκρως κουραστικό (και εκνευριστικό) για τα περισσότερα μέλη της παρέας μου, who recently just got their hearts pull out and crashed (maybe I ought to include myself into that category... though not so sure about it). Και ναι, ίσως να καταντά βαρετό να με ακούνε να προσπαθώ να τις πείσω that EVERYTHING WILL BE OK, but it's not my fault that i really REALLY have this sensation. Ναι, μπορεί να έχω χωρίσει (οριστικά, ελπίζω αυτή τη φορά) με τον Κοινό Γνωστό, έπειτα από κοινή απόφαση (I think) αλλά δε θα μπορούσα να βρίσκομαι σε καλύτερη φάση της ζωής μου. Και ναι, μπορεί να μου λείπει (including all the treats you get out of a partner) αλλά νιώθω πραγματικά ότι όλα θα είναι εντάξει. Ελπίζω και η παρέα να με πιστέψει σύντομα, either that or an unidentified body will be found someplace in Limassol ;p. Not that we don't enjoy ourselves, we are, kinda A LOT, αλλά δεν αντέχω στην σκέψη ότι αγαπημένα μου πρόσωπα υποφέρουν και ότι τα βράδυα καταναλώνονται σε σκέψεις ψυχοφθόρες και ψυχοβλαβείς. Και γνωρίζω ότι οι καλοκαιρινές νύχτες μπορούν να διαστρεβλώσουν αναμνήσεις και να παίζουν ανελέητα το παιχνίδι 'What IF'. Και ξέρω ότι δε μπορώ να κάνω σχεδόν απολύτως τίποτα, εκτός από το να κάνουμε διάφορα πράγματα και να προσπαθώ να έχουμε ένα γεμάτο πρόγραμμα. Σκέφτομαι ότι εφόσον έχουμε plenty of things to do, they won't be thinking of them, although I know deep down that this is not true.

Αυτό που δε μπορώ να καταλάβω είναι πώς γίνεται πάντα να την πατάμε με τους λάθος ανθρώπους. Δηλαδή, δε θα μπορούσε να είναι ΠΙΟ ΛΑΘΟΣ. Τις προάλλες μιλούσα με τη Σώτι και καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι αν θέλει κάποιος να μάθει για το χαρακτήρα κάποιου άλλου ανθρώπου, το μόνο που έχει να κάνει είναι να μας τον δείξει. If we feel attracted to him, then... he´s a bastard for sure! If we don´t, then he might have a chance.Don't get me wrong, but boys suck! Αλλά δυστυχώς είναι απαραίτητοι όχι για τη διαιώνιση του είδους (αφού φαντάζομαι οι τράπεζες σπέρματος έχουν αρκετό απόθεμα that it will last for a while) αλλά για τις μικρές καθημερινές απολαύσεις, όχι μόνο στον τομέα του sex, όμως και στην ανθρώπινη συναισθηματική σύνδεση, γιατί όσο και να αγαπάς τον rabbit vibrator σου, δε νομίζω να μπορεί να μπορεί να εκτιμήσει το δείπνο που του ετοίμασες, ούτε να σου κάνει μασάζ στα πόδια, ούτε και να σε πάρει αγκαλιά το βράδυ. Manufacturers must work on that stuff...

Anw, I started writing a while ago and now I don't know what was what I wanted to say... Μάλλον προβάλλω τη συνειδητοποίηση ότι ο Κοινός Γνωστός έχει γίνει πλέον ένας απλώς Κοινός. Η σύγχυση όμως που με βασανίζει είναι όταν κατά διαστήματα συνεχίζω να ανφέρομαι σε αυτόν, ακόμα και να γράφω σχετική ανάρτηση, for f***'s sake δηλαδή! Λοιπόν, 1013 μέρες γεμάτες αναμνήσεις, αλλά όπως ειπώθηκε και στην προαναφερθείσα ταινία, 'now, I think you're just remembering the good stuff. Next time you look back, I really think you should look again'. I reckon it's a good thing that I mostly remember the bad things. Did you ever do this, think back on all the times you've had with someone and you just replay it in your head over and over again and you look for those first signs of trouble? Why the hell didn't I pay more attention to those signs? Ο Mel Gibson στην ομώνυμη ταινία he surely did. and look what he accomplished. Έσωσε την οικογένειά του από τους εξωγήινους εισβολείς. Anw, ξέρω ότι είχα δει τα σημάδια, απλώς επέλεξα να τα αγνοήσω για λίγο, ίσως με την ψευδαίσθηση ότι θα εξαφανιστούν από μόνα τους. Yap, I know. I am soooo naive. From now on, I'll try harder to listen to my inner voice of reason, if there is any that is. But the weirdest thing of all, is that I never ever believed in relationships or boyfriends, so how the hell did I get into all of these? I suppose real life got in the way! Bottom line: relationships are messy and people end up more messed up that they were in the first place.

'Most days of the year are unremarkable. They begin, and they end, with no lasting memories made in between. Most days have no impact on the course of a life'.